نویسنده توضیح می‌دهد که منظورش از اصطلاح «بالادست»، که استعاره‌ای‌ست از بالادست رودخانه، این است که به‌جای رسیدگی به تبعات یک مشکل، ریشه‌اش را پیدا کنیم و آن را برطرف سازیم. این بدان معناست که سه معضل اساسی ایجاد مشکلات را شناخته و آن‌ها را در نطفه خفه کنیم: 1) مسئلۀ ناتوانی در مشاهدۀ مشکل. 2) عدم توانایی کنترل مسئله و فراتر از دسترسی شخص بودن آن. 3) عادت ما به میان‌بر زدن. در ادامه به هفت پرسش و چالشی که سر راه حل‌وفصل ریشه‌ای مشکل قرار دارند، پرداخته می‌شود: 1) چطور افراد را متحد کنیم و از کجا بدانیم کدام افراد برای حل مشکل مفیدترند؟ 2) چطور یک نظام ثابت‌شده را به چالش بکشیم؟ 3) چگونه نقطۀ اتکای درست حل هر مشکل را پیدا کنیم؟ 4) چطور می‌توانیم خیلی زودتر از آنکه مشکل به فاجعه منجر شود، هشدارها را متوجه شویم؟ 5) از کجا بفهمیم کاری که انجام داده‌ایم موفقیت‌آمیز بوده است؟ 6) چطور از آسیب زدن به بخش‌های دیگر خودداری کنیم؟ 7) چطور می‌توان افراد را راضی کرد تا برای حل مشکلی که هنوز رخ نداده پول پرداخت کنند؟